Szukaj na tym blogu

czwartek, 15 sierpnia 2013

Waiting for...

Sens czy bezsens? 

Antoni Libera- bohater wczorajszego wpisu, oprócz tego, że jest pisarzem i reżyserem, jest rwónież znakomitnym znawcą twórczości Samuela Becketta- jednego z twórców teatru absurdu. Przełożył i wydał wszystkie dzieła dramatyczne Irlandczyka oraz część jego utworów napisanych prozą. 
Według mnie Czekając na Godota- zasługuje na szczególne wyróżnienie spośród innych sztuk Becketta. Długo nie mogłam się zmotywować do przeczytania tego utworu. Być może dlatego, że słyszałam różne opinie na jego temat. Teraz wiem, że całkiem niepotrzebnie, bałam się długich dialogów, jeszcze dłuższych monologów i metafizycznych wniosków, wyciągniętych z refleksji zupełnie oderwanych od rzeczywistości i życia. Myliłam się. Oczywiście dramat zawiera w sobie pewną filozofię, można powiedzieć, że cały jest symbolem. Jednak symbol ten ściśle związany jest z ludzką egzystencją. Czekając na Godota- uważam za metaforyczne przedstawienie losu pojedynczego człowieka, całej ludzkości i świata w ogóle. 
Dramat jest z pogranicza paradoksu i absurdu. Dwóch głównych bohaterów- Estragon i Vladimir- prowadzi ze sobą ciągły dialog o życiu. Czekają na kogoś- na tytułowego Godota, który odmnieni ich los. 
Kim on jest? Do dziś nie wiadomo. Skojarzenie, które od razu się nasuwa to God- Bóg, jednak Beckett w swych wypowiedziach zaznaczał: Gdybym chciał pisać o Bogu, nazwałbym go Bogiem. Godota zatem można traktować jako pewien symbol. Antoni Libera powiedział, że: Ta sztuka wyraziła największą chyba bolączkę naszych czasów. Tą bolączką jest głęboki kryzys wiary - zwątpienie w rozmaite wartości, przekonania, idee, które wyznawano przez setki, a nawet tysiące lat - i wynikające z tego poczucie zagubienia i samotności.
Sądze, że dramat jest jak najbardziej uniwersalny, mimo upływu lat, nie traci nic ze swej aktualności. Człowiek z natury zawsze na coś czeka, ma nadzieje na zmiany, na coś lepszego. Niezależnie od tego, jak dobrze mu się wiedzie. Czekamy wciąż na swego Godota, dla każdego jednak jest on kimś lub czymś innym.







Brak komentarzy: