Déjà rêvé, widziałam we śnie...
Często wydaje się nam, że coś już słyszeliśmy albo kogoś widzieliśmy, kogoś, kogo widzieć nie mogliśmy i coś, czego na pewno nie słyszeliśmy.
Naukowcy twierdzą, że déjà vu to skutek gromadzenia różnych informacji w tzw. magazynie wiedzy utajonej. Człowiek często korzyta z tych wiadomości, które pozostają poza jego świadomością.
W pamięci utajonej przechowywyane są obrazy, dźwięki, zapachy, ale w związku z tym, że są one poza świadomością, nie potrafimy skojarzyć, gdzie wcześniej się z nimi zetknęliśmy.
Doznajemy wtedy déjà vu, a nasza podświadomość zostaje zaskoczona pytaniem: Skąd Ty to znasz? Towarzyszy temu również przeświadczenie, że to, co aktualnie zaistniało, nie mogło przydarzyć się nigdy wcześniej. Dodatkowo odczuwa się lęk, niepokój i obawę.
Tak właśnie eskperci tłumaczą to zjawisko.
Jednak mimo tych wyjaśnień déjà vu nadal pozostaje ogromną, niezgłęboiną tajemnicą, która fascynuje i jest wciąż na nowo odkrywana, ale tak naprawdę chyba nigdy nie zostanie poznana do końca.
To w takim razie zdarza się dwa razy czy nie zdarza? Jak brzmi odpowiedź na to pytanie?
Nic dwa razy
Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.
Choćbyśmy uczniami byli
najtępszymi w szkole świata,
nie będziemy repetować
żadnej zimy ani lata.
Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.
Wczoraj, kiedy twoje imię
ktoś wymówił przy mnie głośno,
tak mi było, jakby róża
przez otwarte wpadła okno.
Dziś, kiedy jesteśmy razem,
odwróciłam twarz ku ścianie.
Róża? Jak wygląda róża?
Czy to kwiat? A może kamień?
Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne.
Uśmiechnięci, współobjęci
spróbujemy szukać zgody,
choć różnimy się od siebie
jak dwie krople czystej wody.
(Wisława Szymborska)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz