Sekwencje życia

To było przecież niedawno tak

George Bernard Shaw twierdził, że: W życiu niewias­ty rozróżnić można siedem ok­resów: niemowlę, dziew­czyn­ka, dziew­czy­na, młoda ko­bieta, młoda ko­bieta, młoda ko­bieta i młoda kobieta. 

To swoista nierealna kreacja kobiety wiecznie młodej. Jak bowiem wiadomo, proces starzenia się, jest naturalnym procesem fizjologicznym, którego nie da się uniknąć.
Można go jedynie spowolnić. 

Człowiek i wszystko, co z nim związane, czyli poszczególne etapy życia, młodość, dojrzewanie, piękno, starość, brzydota i śmierć były tematami, które inspirowały austriackiego malarza Gustava Klimta. Motywy te należały do elementów wciąż powracających w jego twórczości. Według mnie, koleje życia ludzkiego, artysta najpełniej ukazał na obrazie pochodzącym z 1905 roku- Trzy okresy życia ludzkiego, który znany jest także pod nazwą Matka i Dziecko. Obraz przedstawia trzy postaci i jest wyraźnie podzielony na dwie części. Po prawej stronie znajduje się młoda kobieta, trzymająca na rękach dziecko- jest ona symbolem piękna i młodości. W tym fragmencie obrazu dominują jasne, wiosenne barwy. Tej kreacji Klimt przeciwstawił portret starej kobiety, znajdujący się po lewej stronie. Tym razem postać ukazana został z przesadnym wręcz realizmem i dbałością o najmniejszy nawet detal. Stara kobieta stoi bokiem, twarz zasłaniają jej włosy, jest zgarbiona, ma nieatrakcyjne ciało. Towarzyszy jej ciemna, mroczna kolorystyka.

Malarz zestawił ze sobą młodość i starość na zasadzie wyostrzonego kontrastu. Jest to także dzieło przeciwstawiające sobie dojrzewanie i przemijanie, ukazujące nieuchronność i wszechobecność śmierci w życiu ludzkim.