'Dlaczego jest niewiara gdy wszystko być może'
Poezja Jana Twardowskiego jest ciekawa z kilku powodów. Przede wszystkim trafia ona do każdego człowieka, bez względu na jego pochodzenie, status społeczny czy wyznanie. Jego wiersze traktują o Bogu, o ludziach, którym nie pozwala odejść od
prostego kubka z jednym uchem i o świecie w ogóle. Zostały napisane łatwym i zrozumiałym językiem, często wzruszają i dają nadzieję. Twardowski stawiał szereg pytań, nierzadko pozostających bez odpowiedzi i skłaniających do głębokiej refleksji. Ciekawe jest to, że jego twórczość, tak bliska zwykłemu człowiekowi, odnosząca się do rutynowych, codziennych czynności, posiada tak istotny przekaz. Jako poeta i ksiądz potrafił dostrzec piękno i zachwycić się tym, co z pozoru zwyczajne, a może przez to właśnie tak niezwykłe:
Bóg zapłać Panie Boże
bo podał mi łapę pies
co książek nie czyta
i wierszy nie pisze.
Rozumiał ludzi. Nie krytykował ich błędów i nie pouczał. Nie występował w roli moralisty.
Co najwyżej wskazywał drogę i właściwy kierunek. Poezja Twardowskiego jest radosna. On sam kiedyś stwierdził:
Jestem księdzem szczęśliwym, więc i wiersze moje nie mogą być nieszczęśliwe.
Tak, są pogodne!
Bóg
kto Boga stworzył
uczeń zapytał
ksiądz dał się przyłapać
poczerwieniał nie wie
A Bóg
chodzi jak po Tatrach w niebie
tak wszechmogący, że nie stworzył siebie
(J. Twardowski)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz